Μαρία Πενταγιώτισσα

Σκέψεις "τρόμου"

"Μα σας διαβεβαιώ, είμαι αδιάθετη και φοράω ταμπόν, με διευκολύνει" φωνάζει αγανακτισμένη , ο υπεύθυνος ασφαλείας του αεροδρομίου παραμένει ανένδοτος και επιμένει να του δώσει αυτό που βρίσκεται ανάμεσα στα πόδια της απο το οποίο προεξέχει ένα κορδονάκι προκειμένου να διαπιστώσει οτι δεν πρόκειται για εκρηκτική ύλη σε μορφή ταμπόν. Στο αντιτρομοκρατικό συνέδριο την προηγούμενη εβδομάδα είχε επιμείνει ότι τα διάφανα μαγιό που ήταν αναγκασμένοι να φοράνε όσοι ήθελαν να ταξιδέψουν με αεροπλάνο δεν αρκούσε για την αποτροπή τυχόν τρομοκρατικών ενεργειών, έπρεπε να σκεφτούν πιο δραστικά μέτρα όπως........

Δεν νομίζω ότι το παραπάνω αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας, περισσότερο φέρνει σε περιστατικό απο το εγγύς μέλλον.
Με αφορμή την υστερική κατάσταση που δημιουργήθηκε στο αεροδρόμιο του Λονδίνου δηλ.τον αποκλεισμό όλης της εναέριας κυκλοφορίας, εξαιτίας επικείμενης τρομοκρατικής ενέργειας (προσέξτε υπήρχαν μόνο ενδείξεις) σύμφωνα με την Scotland Yard, θα ήθελα να εκφράσω τις παρακάτω σκέψεις:

Αναρωτιέμαι κατα πόσο ήταν "στημένο", γιατί χρονικά βόλεψε πολύ εάν αναλογιστεί κανείς την γενοκτονία που συντελείται στο Λίβανο με το πρόσχημα της αυτοάμυνας απο πλευράς Ισραήλ, χωρίς να θέλω να δώσω άφεση αμαρτιών στην Χεζμπολάχ( η οργάνωση δεν διαφέρει καθόλου απο κάποιον που σημαδεύει τον αντίπαλο με το όπλο προστατεύοντας τον εαυτό του με το σώμα ενός αθώου περαστικού, άσχετα εαν έχει ή όχι δίκιο). Πρώτη είδηση αυτές τις μέρες αποτελεί αυτό και όχι οι μάχες και βομβαρδισμοί που συνεχίζονται στο Λίβανο και στο βόρειο Ισραήλ.

Αναρωτιέμαι κατα πόσο θα εκτινάξει τις πωλήσεις αντιτρομοκρατικών συστημάτων μεγάλων "πολυεθνικών", μιας και πολλές κυβερνήσεις θα τρέξουν να παραγγείλουν νέα συστήματα ασφαλείας παραμερίζοντας βασικές ανάγκες των λαών τους. Κονδύλια τα οποία είχαν προορισμό την παιδεία, υγεία κτλ. θα διατεθούν για αγορές συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχο, υποβιβάζοντας έτσι την ποιότητα της κοινωνίας.

Αναρωτιέμαι κατα πόσο θα προωθήσει την υιοθέτηση αυστηρότερων αντιτρομοκρατικών μέτρων με την δικαιολογία της προστασίας και ασφάλειας.
'Ηδη σε πολλές ευρωπαικές χώρες συζητείται η κατάθεση ανάλογων νομοσχεδίων.
Σταθερά προσπαθούν να μας περάσουν την ιδέα της ύπαρξης ενός μυστικού εχθρού μέσα στην κοινωνία μας, ενισχύουν τα αισθήματα του φόβου, του τρόμου, της επιφυλακτικότητας και της καχυποψίας για τον αλλοδαπό-αλλόθρησκο συνάνθρωπο μας.
Δεν νομίζω να υπάρχει πιο νοσηρή κατάσταση απο αυτή σε μια "ελεύθερη" κοινωνία, γιατί λειτουργεί σαν σαράκι, αναστέλλει οποιαδήποτε πολιτισμική πρόοδο.

Παρατηρώ επίσης ότι σε σύγκριση με παλαιότερα, οι αντιπολεμικές πορείες που πραγματοποιούνται είναι αισθητά λιγότερες σε αριθμό και συμμετοχή, αυτό με ανησυχεί γιατί η κατακραυγή δεν εκτονώνεται είναι εσωστρεφής και δημιουργείται έτσι μια δηλητηριώδη ατμόσφαιρα.

Πρέπει να προσέξουμε να μην αποκτήσουμε μοιρολατρική στάση απέναντι στην ζωή πχ.ότι και να κάνω, ακόμη και στην πορεία να κατέβω θα αλλάξει τίποτα; ποιός θα με ακούσει; Εαν γίνει αυτό τότε "αυτοί" θα έχουν πετύχει αυτό που επιδιώκουν δηλ. την αδράνεια, την χειραγώγηση, της έλλειψη πρωτοβουλίας, μια γενικότερη κατάσταση καταστολής.

Αυτά τα ολίγα, η Μαρία η Πενταγιώτισσα σας χαιρετά